سرطان‌های سیستم صفراوی غالبا کمیاب هستند. سرطان مجرای صفراوی هنگامی آغاز می‌شود که سلول‌های سالم مجرای صفراوی تغییرمی کنند و رشد خارج از کنترلی داشته باشند و باعث ایجاد توده‌ شوند که «تومور» نامیده می‌شود. به سرطان مجرای صفراوی بیشتر اوقات کلانژیوکارسینوما گفته می‌شود. برای درمان این سرطان شاید تنها راه جراحی سرطان مجرای صفراوی باشد

تومور های بدخیم و خوش خیم

تومور ممکن است سرطانی یا خوش‌خیم باشد.تومورهای بدخیم را سرطانی می نامند که به معنای رشد و انتشار به دیگر بخش‌های بدن است. تومور خوش‌خیم با توجه به اینکه رشد می‌کند امّا به دیگر قسمت های بدن منتشر نمی شود .

انواع تومور ها و  سرطان‌های مجرای صفراوی

کلانژیوکارسینومای خارج‌کبدی

به بخشی از مجرای صفراوی که بیرون از کبد است، خارج‌کبدی (اکستراهپاتیک) گفته می‌شود. این نوع از سرطان ، متداول ترین محل سرطان‌های صفراوی‌ می باشد که به راحتی قابل درمان است .

کلانژیوکارسینومای هیلار

محل نسبتاً متداول دیگر برای سرطان مجرای صفراوی نقطه‌ی اتصال مجرای هپاتیک راست و چپ می باشد. توموری که از این محل منشأ می‌گیرد نیز، هرازگاه تومور کلات‌اسکین گفته می‌شود.

کلانژیوکارسینومای درون‌کبدی

حدوداً ۵ تا ۱۰ درصد سرطان‌های مجرای صفراوی، درون‌کبدی می باشند. این سرطان‌ها درون کبد قرارگرفته اند.

انواع روش های جراحی سرطان مجرای صفراوی

برداشت مجرای صفراوی با جراحی

  این راهکار برای شرایطی است که تومور به بخش‌های دیگری غیر از مجرا انتشار نیافته باشد. همچنین جراحی می‌تواند دربرگیرنده ی برداشتن غده های لنفاوی جهت کنترل برای سرطان باشد. غده های لنفاوی اندام هایی کوچک و بیضوی شکل می باشند و نقش موثری در مقاومت مقابل عفونت‌ها ایفا میکنند.

جراحی سرطان مجرای صفراوی با هپاتکتومی جزئی (پارسیل)

اگر سرطان نزدیک به کبد باشد، جراح باید قسمتی از کبد را هم برش دهد. بخش باقی‌مانده از کبد کارکرد کل کبد را بر عهده می گیرد. در بعضی از موارد، در عرض چند هفته کبد به اندازه‌ی طبیعی خود برمیگردد.

روش ویپل 

این روش بسیار پرهزینه‌ می باشد . در مواقعی انجام می شود که سرطان نزدیک پانکراس باشد . در این روش تمام یا قسمتی از پانکراس و قسمتی از روده‌ی کوچک، مجرای صفراوی و معده بریده می‌شود. سپس جراح مجدداً دستگاه گوارشی و سیستم صفراوی را که دربردارنده کیسه‌ی صفرا و مجرای صفراوی است، به هم وصل می‌کند. برای حفظ جریان مایع صفرا، قسمت باقی‌مانده‌ی مجرای صفراوی به روده‌ی کوچک وصل می‌شود.

حدود ۵ تا ۱۰ درصد از افراد قادر به تحمل این جراحی پیچیده نیستند. درحالی که ۲۵ تا ۴۵ درصد موارد عوارض جدی مانند خون‌ریزی، عفونت و عدم وجود صفرا و ترشحات پانکراسی دارند. همیشه باید یک جراح کار آزموده این عمل را انجام دهد.