اگر قطر یک شریان بیش از دو برابر طبیعی آن شود، انوریسمال شده است. با افزایش قطر، خطر پاره شدن وجود دارد.

هر جا شربان باشد، می‌تواند انوریسم رخ دهد. اما بعضی از شريان‌ها بیشتر دچار این عارضه می‌گردند. مانند آئورت، بخصوص آئورت شکمی.
دو نوع آنوریسم وجود دارد؛ حقیقی و کاذب. به این معنا که یا دیواره انوریسم از خود شریان یا نسوج اطراف شریان است. انوریسم‌های کاذب، معمولا بدنبال آسیب شریانی اتفاق می‌افتد و سیر انوریسم‌های کاذب ناپایدار‌تر است.

stroke یا سکته مغزی به قطع ناگهانی جریان خون به مغز اطلاق می‌شود.
علت Ischemic stroke در بیشتر موارد انسداد در داخل شريان است.
علت Hemorrhagic stroke  خونریزی داخل جمجمه است.

سکته ناقص یا سکته گذرا، به سکته‌ایی گفته می‌شوند که در عرض چند دقیقه یا حداکثر یک روز، بهبود می‌یابند. به اینصورت که نیمی از بدن یا صورت فلج شده و یا تکلم یا دید مختل می‌شود و در عرض چند دقیقه بحالت اول برمی‌گردد.

سکته ناقص، اغلب پیش از سکته کامل رخ می‌دهد و نشانه‌‌ی خطر است.

واریس به گشاد شدن و پیچاپیچ شدن رگ‌ها گفته می‌شود که در بیشتر موارد در اندام تحتانی اتفاق می‌افتد. واریس می‌تواند در سطح مویرگی باشد. در اینصورت به‌ تلانژکتازی شناخته می‌شود. همچنین امکان دارد که در سطح ورید‌های سطحی با عمقی رخ بدهد.

واریس می‌تواند به علت ضعف دریچه‌های وریدی ایجاد شود و باعث شود که خون در داخل این ورید‌ها به جای اینکه به طرف قلب برود، پس زده شود.